Baba yurdum, doğma diyar, Zəngilanım
Həsrətinlə keçdi mənim hər bir anım
Ümidlərim saralırdı zaman-zaman
Xəyallarımı bürüyürdü qara duman
Lakin bugün, şad xəbərin yayılanda
Azadlığını eşidəndə, duyanda
Ağlıma ilk gəldi babayla nənə
İllərlə qaldılar həsrət vətənə
Kaş ki, onlar uzun ömür sürərdi
Azadlığını eşidərdi, görərdi
Kim bilir, bəlkə də, ruhları çoxdan
Yaşayır doğmaca kənddə o vaxtdan
Görəsən ordamı köhnə evimiz?
Qədim torpaqlarda ayaq izimiz
Görəsən silinib yoxsa, qalıbmı?
Görəsən bizləri yada salıbmı
O çinar meşəsi, o qotur gölü
Səfalı dağları, çəməni, çölü
Gerçək sahibinə qovuşdu artıq
Halbu ki, bir vaxtlar xəyal qurardıq
Bu bir həqiqətdir, deyildir yalan
Biz gəldik, gözünü sil, ey Zəngilan!